USA/Canada deel 1
Door: Ralf en Mark
Blijf op de hoogte en volg Mark
15 September 2014 | Canada, Toronto
Beste familie, vrienden en kennissen,
Vandaag is het dan zover: we hebben wat tijd weten te maken voor ons eerste verslag! Het was eigenlijk de bedoeling om dit verslag pas na 3 weken te schrijven, maar de sociale druk werd dermate hoog dat er geen ontkomen aan was ;) Hieronder dus een verslagje van onze eerste weken.
Het begon allemaal op 1 september toen we ons midden in de nacht moesten melden op schiphol. Nadat we afscheid hadden genomen van onze ouders en oma stonden we er alleen voor. Toch een rare gewaarwording; je kijkt maandenlang uit naar de trip en dan is het ineens zover. Het vertrouwde achter latend, maar met gruwelijke zin en vol goede moed de wijde wereld in!
De vlucht naar New York verliep voorspoedig. Waar we van tevoren dachten dat het een een zeer krappe overstap werd op Londen Heathrow, bleek het achteraf mee te vallen. Aangekomen in New York werden we aangenaam verrast door het weer: het was namelijk 35 graden en de zon scheen volle bak! Omdat het een vermoeiende dag was geweest hebben we alleen een klein kijkje genomen op Times square voordat we naar bed gingen. Het bed had dusdanige afmetingen dat zelfs Mark zijn voeten buitenboord moest hangen, wat met zijn lengte niet heel vaak voorkomt! De dagen daaropvolgend hebben we uiteraard het nodige bekeken: een oude railway wat nu een botanische tuin is, Little Italy, Wall Street, Grand central station, Empire State building, Central park etc. Hoogtepunt voor ons was toch wel Ground zero en het 9/11 memorial museum. Heel indrukwekkend! Voor diegenen die overwegen hier ooit nog eens naartoe te gaan, neem een winterjas, wanten en een muts mee, want binnen is het zo koud dat zelfs ijsberen een muts zouden dragen. De laatste avond hebben we nog een drankje gedaan met Kees, Marc en Royke (bekenden uit Eindhoven) op een rooftop bar met uitzicht op het empire state building. Prima dus.
Na 3 dagen vervolgden we onze reis naar Boston met een inmiddels gehuurde Chevy Sonic. Waar het hotel in New York al lang vooraf was besproken, zo dachten de backpackers pur sang dat het bespreken van een hotel of hostel in of nabij Boston niet nodig zou zijn, want zeg nu zelf: zo moeilijk kan het vinden van een slaapplek toch niet zijn !? We wisten dat Boston duur zou zijn, maar wat we vooraf niet wisten was dat we over 250 km geen 3 uur maar 8 zouden doen in verband met files en dat heel Boston en omstreken volgeboekt zat waardoor we keer op keer van een koude kermis thuis kwamen. Na overwogen te hebben om in de auto te slapen dachten we ineens aan de veel herhaalde lijfspreuk van Kees ('Da komt allemaal wel goed'). Zo kwam het dat we om 12 uur toch nog ergens een slaapplek vonden, weliswaar tegen de hoofdprijs, maarja, we moesten iets.
Het centrum van Boston is vrij klein, dus zo kregen we in anderhalve dag een goede indruk van de stad. Een wedstrijd van de Red Sox mocht uiteraard niet ontbreken. Deze uitermate enerverende match tegen de Toronto Blue Jays werd in de verlenging gewonnen met 9-8. We vervolgden onze weg richting Canada, met een tussenstop bij Harvard University. Ons volgende doel was Quebec City, maar voordat we hier aankwamen hebben we nog een overnachting gepakt in het White mountain national forest. Hier hebben we ons van een sportieve kant laten zien door een hike te doen van zo'n 3 uur over steile paden en rotsen naar het Lonesome lake. Quebec city zelf is een mooie oude stad in het oosten van Canada. We hebben hier een dag doorheen gewandeld en dit was te voelen aan de kuiten. De dag erna werden de Montmorency falls aangedaan. Dit is een 83 meter hoge waterval waar we door een enkeltje van 450 treden en een steil pad van 1 km bovenop konden komen. Zeer mooi om te zien, maar we zagen het vooral als opwarmertje voor de Niagara falls.
In Montreal besloten we voor de eerste keer in een hostel te overnachten.De keuze viel op het HI Hostel in het centrum van de stad. Het was Werts zijn eerste keer in een hostel, en op een paar opmerkelijke gebeurtenissen na is het ons prima bevallen. Allereerst de positieve punten. Het hostel was hygiënisch en we hebben leuke mensen leren kennen, So far so good zou je zeggen. Er zaten echter een paar eigenaardige persoonlijkheden in het hostel. Op onze eerste avond in het hostel zaten we rustig een biertje te drinken toen onze conversatie verstoord werd door een oude stinkende man die verdacht veel weg had van semafoor ( of voor de mensen uit nuenen: jantje d'n emmer ). Een paar uur later, en zijn levensverhaal rijker, waren we eindelijk van hem verlost en we besloten na een paar halve liters toch om onze nachtrust te pakken. Van deze nachtrust kwam echter niet veel terecht. In het stapelbed boven Werts lag namelijk een pakistaan die het nodig vond om elke 45 minuten een scheet te laten waar de honden geen brood van lusten. Telkens zaten we rechtop in ons bed terwijl meneer deed alsof er niks aan de hand was. Leuk zo'n hostel. De tweede nacht kreeg Ralf een bovenbuurvrouw waarvan hij al twee dagen had gezegd:' je zou die op je kamer krijgen'. Om ongeveer een beschrijving te geven: het was een 250 kilo wegende sloopkogel met lichtblauw haar en meer scheuren in haar broek dan dat wij boterhammen eten op een dag. De verwachting was dan ook dat er 's morgens een sandwich Ralf zou liggen. Dit bleef gelukkig uit.
Momenteel zitten we op onze kamer nabij Toronto. De komende dagen vertoeven we wederom in een hostel van de HI keten, en het hopen is op wat leukere en vooral meer hygiënische kamergenoten, maar veel slechter kan het niet lijkt ons. Over 10 dagen arriveren Leon en Ferry, de broer en het neefje van Ralf die 3,5 weken met ons mee zullen reizen. We verheugen ons op hun komst maar eerst hebben wij met zijn tweeën nog een aantal leuke plaatsen op onze lijst staan, zoals Toronto, Niagara falls en Chicago.
Groeten uit Canada!
Vandaag is het dan zover: we hebben wat tijd weten te maken voor ons eerste verslag! Het was eigenlijk de bedoeling om dit verslag pas na 3 weken te schrijven, maar de sociale druk werd dermate hoog dat er geen ontkomen aan was ;) Hieronder dus een verslagje van onze eerste weken.
Het begon allemaal op 1 september toen we ons midden in de nacht moesten melden op schiphol. Nadat we afscheid hadden genomen van onze ouders en oma stonden we er alleen voor. Toch een rare gewaarwording; je kijkt maandenlang uit naar de trip en dan is het ineens zover. Het vertrouwde achter latend, maar met gruwelijke zin en vol goede moed de wijde wereld in!
De vlucht naar New York verliep voorspoedig. Waar we van tevoren dachten dat het een een zeer krappe overstap werd op Londen Heathrow, bleek het achteraf mee te vallen. Aangekomen in New York werden we aangenaam verrast door het weer: het was namelijk 35 graden en de zon scheen volle bak! Omdat het een vermoeiende dag was geweest hebben we alleen een klein kijkje genomen op Times square voordat we naar bed gingen. Het bed had dusdanige afmetingen dat zelfs Mark zijn voeten buitenboord moest hangen, wat met zijn lengte niet heel vaak voorkomt! De dagen daaropvolgend hebben we uiteraard het nodige bekeken: een oude railway wat nu een botanische tuin is, Little Italy, Wall Street, Grand central station, Empire State building, Central park etc. Hoogtepunt voor ons was toch wel Ground zero en het 9/11 memorial museum. Heel indrukwekkend! Voor diegenen die overwegen hier ooit nog eens naartoe te gaan, neem een winterjas, wanten en een muts mee, want binnen is het zo koud dat zelfs ijsberen een muts zouden dragen. De laatste avond hebben we nog een drankje gedaan met Kees, Marc en Royke (bekenden uit Eindhoven) op een rooftop bar met uitzicht op het empire state building. Prima dus.
Na 3 dagen vervolgden we onze reis naar Boston met een inmiddels gehuurde Chevy Sonic. Waar het hotel in New York al lang vooraf was besproken, zo dachten de backpackers pur sang dat het bespreken van een hotel of hostel in of nabij Boston niet nodig zou zijn, want zeg nu zelf: zo moeilijk kan het vinden van een slaapplek toch niet zijn !? We wisten dat Boston duur zou zijn, maar wat we vooraf niet wisten was dat we over 250 km geen 3 uur maar 8 zouden doen in verband met files en dat heel Boston en omstreken volgeboekt zat waardoor we keer op keer van een koude kermis thuis kwamen. Na overwogen te hebben om in de auto te slapen dachten we ineens aan de veel herhaalde lijfspreuk van Kees ('Da komt allemaal wel goed'). Zo kwam het dat we om 12 uur toch nog ergens een slaapplek vonden, weliswaar tegen de hoofdprijs, maarja, we moesten iets.
Het centrum van Boston is vrij klein, dus zo kregen we in anderhalve dag een goede indruk van de stad. Een wedstrijd van de Red Sox mocht uiteraard niet ontbreken. Deze uitermate enerverende match tegen de Toronto Blue Jays werd in de verlenging gewonnen met 9-8. We vervolgden onze weg richting Canada, met een tussenstop bij Harvard University. Ons volgende doel was Quebec City, maar voordat we hier aankwamen hebben we nog een overnachting gepakt in het White mountain national forest. Hier hebben we ons van een sportieve kant laten zien door een hike te doen van zo'n 3 uur over steile paden en rotsen naar het Lonesome lake. Quebec city zelf is een mooie oude stad in het oosten van Canada. We hebben hier een dag doorheen gewandeld en dit was te voelen aan de kuiten. De dag erna werden de Montmorency falls aangedaan. Dit is een 83 meter hoge waterval waar we door een enkeltje van 450 treden en een steil pad van 1 km bovenop konden komen. Zeer mooi om te zien, maar we zagen het vooral als opwarmertje voor de Niagara falls.
In Montreal besloten we voor de eerste keer in een hostel te overnachten.De keuze viel op het HI Hostel in het centrum van de stad. Het was Werts zijn eerste keer in een hostel, en op een paar opmerkelijke gebeurtenissen na is het ons prima bevallen. Allereerst de positieve punten. Het hostel was hygiënisch en we hebben leuke mensen leren kennen, So far so good zou je zeggen. Er zaten echter een paar eigenaardige persoonlijkheden in het hostel. Op onze eerste avond in het hostel zaten we rustig een biertje te drinken toen onze conversatie verstoord werd door een oude stinkende man die verdacht veel weg had van semafoor ( of voor de mensen uit nuenen: jantje d'n emmer ). Een paar uur later, en zijn levensverhaal rijker, waren we eindelijk van hem verlost en we besloten na een paar halve liters toch om onze nachtrust te pakken. Van deze nachtrust kwam echter niet veel terecht. In het stapelbed boven Werts lag namelijk een pakistaan die het nodig vond om elke 45 minuten een scheet te laten waar de honden geen brood van lusten. Telkens zaten we rechtop in ons bed terwijl meneer deed alsof er niks aan de hand was. Leuk zo'n hostel. De tweede nacht kreeg Ralf een bovenbuurvrouw waarvan hij al twee dagen had gezegd:' je zou die op je kamer krijgen'. Om ongeveer een beschrijving te geven: het was een 250 kilo wegende sloopkogel met lichtblauw haar en meer scheuren in haar broek dan dat wij boterhammen eten op een dag. De verwachting was dan ook dat er 's morgens een sandwich Ralf zou liggen. Dit bleef gelukkig uit.
Momenteel zitten we op onze kamer nabij Toronto. De komende dagen vertoeven we wederom in een hostel van de HI keten, en het hopen is op wat leukere en vooral meer hygiënische kamergenoten, maar veel slechter kan het niet lijkt ons. Over 10 dagen arriveren Leon en Ferry, de broer en het neefje van Ralf die 3,5 weken met ons mee zullen reizen. We verheugen ons op hun komst maar eerst hebben wij met zijn tweeën nog een aantal leuke plaatsen op onze lijst staan, zoals Toronto, Niagara falls en Chicago.
Groeten uit Canada!
-
15 September 2014 - 23:24
Johan Verbeek:
Hee mannen, leuk om te lezen, geniet ervan -
15 September 2014 - 23:36
Boom:
Mooie dingen al meegemaakt,
Volle bak verder genieten mannen
-
15 September 2014 - 23:40
Moniek:
Geweldige ervaringen, soms smachtend naar je eigen bed , geniet ervan .Veel liefs -
16 September 2014 - 00:05
Miranda:
Jongens, wat is dit leuk om te lezen, mooie dingen al meegemaakt en gezien en er gaat nog zoveel komen.
Mooi en op z,n tijd ook erg komisch geschreven( zeker bij hostelverhaal, lol :-))) )
Kei leuk om dit bij te gaan houden. groetjes en liefs van ons allen -
16 September 2014 - 01:08
John:
Leuk verhaal jongens,heerlijk om te lezen vooral van dien dikke sloopkogel,en die pakistaan pffffff zou ik helemaal gek van worden,maar wie weet wat de volgende zal zijn :) veel plezier guys -
16 September 2014 - 07:04
Anja Van Dal:
Geweldig om dit te lezen en super leuk om jullie te volgen en dadelijk die twee andere kanjers erbij leon en ferry, wacht weer op het volgende verslag :-)
-
16 September 2014 - 07:15
Leon:
Mooi geschreven guys, had uiteraard niet anders verwacht! Veel al meegekregen natuurlijk, de avonturen van sjors en sjimmie vs de pakistaanse sloopkogels waren mij echter ook nog onbekend ;) Mooi wakker worden zo hahah. Wij kijken er hier ook gruwelijk naar vooruit maar geniet nog eerst van de niagara falls en de fratsen van Al Capone! -
16 September 2014 - 09:03
Bram:
Haha misschien denk je over een paar maanden wel lag die dikke maar boven mij als je wakker word tussen de ladyboys... Ziet er goed uit mannen... Dikke wagen trouwens Chevy Sonic was er geen Escalade meer? Ik wet dat die Sonic het aflegt tegen die dikke. Veel plezier nog mannen arrivederci -
16 September 2014 - 09:09
Denise:
Geweldig om jullie avonturen te lezen! Vooral dat hostel klinkt gezellig ;-)
Geniet nog van de reis! -
16 September 2014 - 09:26
Kim:
Ik zeg goed verhaal!! Moest lachen :) Een goeie aftrap voor een nog beter avontuur! Veel plezier, genieten en zo zie je maar weer da komt allemaal van eigens goed! Ciao for now -
16 September 2014 - 11:01
Tommie:
Klinkt goed mannen! Al had ik een online reisverslag niet verwacht van jullie, zeker mooi om te lezen! Genieten en hou ons op de hoogte! -
16 September 2014 - 21:00
Oma En Opa:
Met plezier jullie verslag gelezen blijven jullie met interesse volgen deden dat al op de kaart.Kijken weer uit naar het volgende verhaal.Fijne tijd ook straks met Leon en Ferry.Groetjes Oma en Opa -
20 September 2014 - 12:20
Ferry:
Vet! Leuk om te lezen, vooral vaker doen zo'n verslag. Tot over 6 dagen!!
Groetjes -
01 Oktober 2014 - 12:59
Hans Van Der Velden:
Vet mooi verhaal en fotoos,
vooral doorgaan en vooral Genieten
groet vanuit het Centraal Magazijn
Hans en de Boys -
08 Oktober 2014 - 21:20
Peet En Os:
Hey dudes, te gek verhaal en dito foto's! We kijken uit naar het vervolg.
Geniet lekker verder en maak mooie herinneringen. Cheerio PenO
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley